ประวัติความเป็นมาของจังหวะ Cha-Cha-Cha

 

จังหวะการเต้นรำแบบละตินอเมริกันมีทั้งหมด5 จังหวะโดยที่จังหวะ ช่ะ ช่ะ ช่ามีต้นกำเนิดมาจากคิวบาเป็นจังหวะเต้นรำที่มีกำเนิดหลังสุด ซึ่งมีการพัฒนามาจาก จังหวะแมมโบ้ ( MAMBO) ในอดีตจึงเรียกชื่อจังหวะนี้ว่าแมมโบ้ ช่ะ ช่ะ ช่า 

ต้นกำเนิดของ ช่ะ ช่ะ ช่า เริ่มในปี ค.ศ. 1950 ขณะที่ดนตรีของคิวบันได้รับความนิยมอยู่ในอังกฤษนั้นได้มีเพลงจังหวะสวิง ( SWING) ซึ่งเกิดใหม่และนิยมกันมากเข้ามามีบทบาทแทรกแซงผสมผสานกับดนตรีของคิวบัน ทำให้เพลงของคิวบันที่เคยมีลักษณะนุ่มนวลเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้น เครื่องดนตรีที่ใช้เคาะจังหวะเริ่มเล่นพลิกแพลงผิดเพี้ยนออกไป เริ่มเคาะให้ไม่ลงจังหวะ ( OFF BEAT) สไตล์ของดนตรีที่พัฒนามานี้จึงได้ชื่อว่า “ แมมโบ้ ” และมีการสาธิตเต้นรำจังหวะแมมโบ้ ในการประชุมนานาชาติเกี่ยวกับการเต้นรำ แบบบอลรูมที่แบลคพูลประเทศอังกฤษ รูปแบบการเต้นแมมโบ้พื้นฐานก็คือ ก้าวออกไปข้างหน้า 1 ก้าว แล้วถอยกลับ 2 ก้าว จากนั้นถอยหลัง 1 ก้าว แล้วก้าวไปข้างหน้า 2 ก้าว (ก้าวที่ 2 ย้ำอยู่กับที่) แมมโบ้ได้รับความนิยม ทั้งเพลงและการเต้นอย่างมากในอเมริกาและยุโรป ต่อมาแมมโบ้ได้พัฒนาจากที่เคยเร็วให้ช้าลง สำหรับการเต้นจากแมมโบ้ที่เคยเต้นเดินหน้า 3 ก้าวและถอยหลัง 3 ก้าวก็เพิ่มการชิดเท้าไล่กันไปข้างหน้า 2 ก้าว และชิดเท้าไล่กันไปข้างหลัง 2 ก้าว ซึ่งเป็นรูปแบบของ ช่ะ ช่ะ ช่า ในปัจจุบันที่ได้รับความนิยมแพร่หลายไปทั่วโลก

ประเทศไทย มีการนำจังหวะ ช่ะ ช่ะ ช่า มาเต้นเป็นครั้งแรกใน พ.ศ. 2498 โดย มิสเตอร์เออร์นี่ นัก
ดนตรีชาวฟิลิปปินส์ ของวง “ ซีซ่า วาเลสโก ”  ซึ่งเขานำจังหวะ ช่ะ ช่ะ ช่า และการเขย่ามาลากัส (ลูกแซ็ก) มาประกอบเพลง และเป็นที่ประทับใจของบรรดาชาวไทยหลายๆท่าน จึงได้ทำการเรียนรู้วิธีการเต้นรำแบบดังกล่าวจาก มิสเตอร์เออร์นี่ ทำให้การเต้นรำในจังหวะ ช่ะ ช่ะ ช่า ของประเทศไทย มีอิทธิพลการเต้นเป็นตามแบบฉบับของมิสเตอร์เออร์นี่

 

 

ที่มา  http://www.youtube.com/watch?v=87jfO39QNWo

 

 

 

 

                       ที่มา http://www.youtube.com/watch?v=ISmOGkAniZ4